همدردی با علی ( ع) و درس مهم مولا
طاعات و عبادات مورد قبول درگاه حق انشاالله
امشب شب ضربت خوردن مولا علی ( ع) و به روایتی شب قدره .
در فضایل شب قدر بسیار گفتند و نوشتند و شما هم بسیار شنیدید و خواندید . من میخوام چند خطی در باره مظلومیت حضرت علی ( ع) و نکته بسیار مهمی که به ماد داده بنویسم . نه اینکه حرف جدیدی داشته باشم ُ فقط میخوام بگم تا دلت نشکنه نمیتونی یک لحظه از غم مولا رو درک کنی . تا حریف نامردمی ها نشی نمیتونی بفهمی وقتی علی ( ع ) حریف نامردمی ها نشد چه رنجی رو تحمل کرد .
این نکته البته خیلی مهمه که رنجی که مولای متقیان میبرد نه برای دنیا بود بلکه برای مظلومیت میلیاردها انسانی بود که بعد از او میومدند و راه درست رو نمیشناختند .
جنس مظلومیت اسوه مردانگی از جنس مظلومیت های پیش پا افتاده ما آدمهای حقیر نبود . ما برای دنیا میجنگیم و در این جنگ اگر مظلوم واقع بشیم چه ها که نمیکنیم و چه شکوه ها که به درگاه خدا نمی بریم . امثال من کمترین اگر کوچکترین حقی ازمون ضایع بشه دیگه دنیا و آخرت رو حق خودمون میدونیم و توقع داریم خداوند دو دستی اونها رو تقدیم ما بکنه و دیگه خیالمون از بابت آخرتمون هم راحت میشه . تازه اگه حق با ما باشه .
فرق علی ( ع) با ما در همین جاست . من هم مثل شما شنیدم که گفت : فزت و به رب الکعبه . ( به خدای کعبه رستگار شدم ) یعنی علی ( ) که قرآن ناطق بود و ولی مسلمین از عاقبت خودش بیم داشت .
دوستان ُ دعا میکنم همه ما عاقبت به خیر بشیم .شما هم برای من دعا کنید که با ایمان زندگی کنم و با ایمان از دنیا برم . قربون همه کسانی که منو از دعای خیرشون بی نصیب نمیگذارند.